Laat ik maar met de deur in huis vallen: liefde is alles, alles is liefde. Liefde is altijd en overal. Je hoeft er niets voor te doen. Je hoeft het niet op te roepen, niet op te eisen. Het is. Voor jou, voor mij, voor iedereen. Maar er is wel één absolute voorwaarde om de liefde te kunnen voelen: het hart moet geopend zijn. En dat is bij velen niet het geval. Na pijnlijke gebeurtenissen in ons leven hebben we de liefdespoort, deels of geheel, gesloten. Hierdoor kunnen we de liefde, die altijd en overal is, niet meer goed voelen. Helaas!

Liefde maakt ons leven meer dan de moeite waard om te leven. Het is fijn, vervullend, inspirerend en vitaliserend. Het maakt ons lichter, groter, sterker, mooier, opener, eerlijker, gezonder vriendelijker en stralender. Kortom, de liefde haalt het beste in ons naar boven. Jammer dat bij velen het hart (deels) op slot zit.

Maar dat kan veranderen. Op elk moment in het leven kan jij besluiten de liefdespoort weer te openen. Het is nooit te laat. Soms zwaait hij spontaan open, soms moet er wat worden gesleuteld. Dat gebeurt in contact met anderen. Bij een fijne ontmoeting klopt de ander als het ware op jouw liefdespoort, waardoor de herinnering aan de warme hartstocht ontwaakt.

In de loop der tijd zwakt dit zaligmakende gevoel veelal af. De vlinders in de buik pakken één voor één hun koffers. Nieuwe pijnlijke incidenten breken het bouwwerk van de liefdesrelatie af. Voorvallen die de herinnering aan niet verwerkte pijn naar boven halen. Pats! Boem! Au! Poort dicht!

Wil je ondergedompeld worden in het warme bad der liefde, wil je van jouw leven een vurige liefdesdans maken, dan moet oude ballast overboord. Oud zeer verwerken, opdat nieuwe, pijnlijke voorvallen geen grote en destructieve gevolgen meer hebben voor jouw leven nu.

Het leven is een reis vol leuke én minder leuke ervaringen. Nare voorvallen zijn niet te voorkomen, die kom je onderweg geheid tegen. Ervoor weglopen heeft geen zin, accepteren én verwerken wel! Als je dit nalaat, zeul je de pijn overal mee naartoe. Net zolang tot je door jouw hoeven zakt. Verzwakt en gedesillusioneerd blijf je achter...

Verwerk je de pijn van nare gebeurtenissen wel, waaronder de scheiding van geliefden, dan vervolg je jouw levenspad blijer en lichtvoetiger. Je bent aangenaam gezelschap voor anderen. Dit is het proces van verlichting; het verlichten van de rugzak die je tijdens jouw leven vult en meezeult.

Dat het proces van opschoning ook leuk en spannend kan zijn, bewijst de Kunst van het Beminnen. Wie zich bekwaamt in deze levenskunst, beweegt makkelijker door het leven: open en eerlijk, goedmoedig en enthousiast, liefdevol en tevreden.

Beminnen is de liefde bedrijven op een hartstochtelijke manier, één die puur genot schenkt en diepe bevrediging geeft. Voor hem én voor haar. Het is een allesomvattende kunst, waarin de minnaar in spe zich zal moeten bekwamen. Niet eventjes maar grondig, niet met hulpstukken maar op eigen kracht. Het komt niemand aanwaaien, valt ook niet te forceren met een gespierd lijf vol viagrapilletjes. Aan de slag dus, om te beginnen met het legen van de zure rugzak vol bittere ballast.

Beminnen is geen koud kunstje tussen de klamme lappen, maar een warme levenshouding en een ware vaardigheid. Ben je bereid jezelf in alle opzichten te ontwikkelen, dan krijg je er de beschikking over. Met jouw sympathieke en zelfverzekerde gedrag breek je elke liefdespoort open. Een beetje of helemaal. Omdat het contact altijd aangenaam is, heeft een vriendschap of relatie met een perfecte minnaar altijd meerwaarde, hoe kort en eenvoudig het ook kan zijn.

De perfecte minnaar is als Eros, de Griekse God van de liefde én van de seksuele begeerte. Hij schiet zijn liefdespijlen af op de mensen in zijn omgeving. Om ze een fijn en voldaan gevoel te geven, een gevoel van oprechte bewondering en waardering. Waarom? Omdat hij niet anders kan, het zit in zijn genen, zo is hij nu eenmaal. Maar alleen zij die hun hart hebben geopend voor de liefde, kunnen zijn welgemikte en welgemeende pijlen voelen.

Mis jij liefde in jouw leven, kijk dan niet om je heen, wijs niet naar anderen, zeker niet met een beschuldigende vinger, maar kijk naar jouw hart. Kan jij wel geraakt worden, kan jij wel de liefde voelen die altijd en overal aanwezig is, in welke vorm ook? Eerlijk zeggen!

Beste lezer, ik hoop jouw nieuwsgierigheid te hebben gewekt. Dat je bereid bent ruimte te scheppen voor het nieuwe in jouw leven. Weg met alles wat de liefdespijlen van de hedendaagse Eros tegenhouden, weg met onvrede en twijfels, met angst en schaamte, met schuld en spijt, met ongein en flauwekul.

Het leven kan een stuk aangenamer zijn dan nu (veelal) het geval is. Maar daar moet je wel wat voor doen. Kom, dan gaan we aan de slag!